Ken je die blik van diegene die jij zo goed kent?
Die blik van misschien je partner of je kind. Waaraan je ziet dat de ander ergens iets van vindt. Een situatie, een opmerking of gewoon een prikkel die iets met die ander doet. Dat zie je aan kleine signalen. Mensen kunnen bijvoorbeeld licht fronsen, even aan hun oor of haar kriebelen of knipperen met hun ogen. Vaak zijn dit soort signalen heel klein en zijn we ons er niet van bewust dat we ze afgeven. En zeker niet alleen wanneer we iets eng of spannend vinden. Maar ook als we iets horen of zien waar ons hart sneller van gaat kloppen.
Wist je dat je hond dit soort signalen ook laat zien? Niet precies dezelfde als mensen, maar ook bij honden gebeurt dit onbewust en zijn ze een allereerste reactie op een situatie of prikkel die iets met ze doet, wat van alles kan zijn. We noemen dit stress-signalen. Zo kan je hond bijvoorbeeld zijn tong een paar keer snel over zijn snuit halen, gaan gapen, hijgen, of zie je zijn nek- en/of rugharen overeind staan. Zie jij ze wel eens bij je hond? Herken je ze nog niet, je gaat ze vanaf nu vast sneller zien als je goed naar je hond gaat kijken, let maar op! Herken je ze wel al? Super als dat zo is, want dan kun je nog alle kanten op met gedrag dat daarna wellicht volgt.
Op dat punt kun je nog alle kanten op…
Hoe klein deze stress-signalen ook zijn van buiten, zo groot kan het proces van binnen worden. Er komen namelijk allerlei hormonen vrij als je hond stress ervaart. Heel nuttig, want daardoor kom je in actie wanneer er bijvoorbeeld echt gevaar dreigt. Na deze stress-signalen volgen dan ook grofweg een aantal reacties zoals vechten, vluchten of bevriezen. Net als bij mensen ja. Alleen wij denken vaker na over hoe we gaan reageren en kunnen ook besluiten dat het niet gewenst is om bepaalde dingen te doen en ons inhouden. Een hond meestal niet, die reageert, punt. Om je hond te helpen een andere weg te kiezen dan te vluchten, vechten of bevriezen ligt het moment waarop je je hond gaat helpen dus bij die eerste stress-signalen. En juist daarom zijn ze zo ontzettend belangrijk!
Wanneer het van binnen tekeer gaat, dat is het moment!
Want op dat moment kun je nog alle kanten op. Terugschakelen, naar links, naar rechts of misschien kies je (maar dan weloverwogen) om toch vooruit te gaan. Op dit punt kun je als je wil ander gedrag aanleren. Wij zien vaak alleen het gedrag wat volgt na die eerste subtiele signalen en dan is het ontzettend lastig om je hond nog te bereiken. De kunst zit hem in het proces daaraan vooraf. Wanneer het van binnen tekeer gaat, en je van buiten die kleine stress-signalen gaat zien. En niet, zoals we vaak doen, wachten tot de hond reageert en dat vervolgens proberen af te leren. Eerder, veel eerder, daar liggen kansen!
Wanneer je je hond zo goed kent dat je aan hem ziet dat hij ‘er iets van vindt’, kun je heel veel gedrag voorkomen en je hond op tijd helpen. Je relatie met je hond wordt veel sterker, want hoe fijn is het als jij iemand hebt die je door en door kent. Die geen woorden nodig heeft om je te begrijpen en je door moeilijke situaties heen kan helpen of je er juist op tijd uit kan halen. En dat je niet meer als eigenaar voor verrassingen komt te staan door te zeggen: ‘Wow, ineens deed ie dat uit het niets’, maar bij jezelf eerder al te denken: ‘Hm, hij vindt er wat van’..hoe ga ik hem verder helpen…’
Dit artikel is geschreven door Danielle Mastenbroek- de Vries. Tinley gedragstherapeut voor honden. Het overnemen van de tekst zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Het delen via social media kanalen wordt zeer gewaardeerd, uiteraard dan graag met bronvermelding.
