Trots zijn op je hond. Vorige week nog zei iemand dat tijdens de les tegen me. ‘Hoe trots kun je zijn op je hond!’ Een heerlijk gevoel. Voor jezelf, maar zeker ook voor je hond, want, ja absoluut, dat voelen ze. Ik sloot met een heerlijk gevoel de les af. Veel vaker zie ik ook teleurstelling bij eigenaren. Dat de hond niet doet wat ze op dat moment graag willen, of dan vergelijken ze de uitvoering van een oefening met die van de buurman. Ook de motivatie van de hond zakt dan weg, logisch, hij kan niet meer dan zijn best doen, binnen zijn mogelijkheden op dat moment, hij is wie hij is, en hij is gewoonweg niet die andere hond die het in jouw ogen misschien wel beter doet.
Wanneer je een hond in huis neemt heb je tijd nodig om elkaar te leren kennen. Karakters zijn er, die kun je niet veranderen. Een pup kun je niet kneden tot iets wat je graag wil. Natuurlijk kun je je hond van alles leren, maar wel binnen de mogelijkheden en op het tempo van jouw hond, niet die van jou. Wil je je hond de beste versie van zichzelf laten zijn, dan zal je daarbij altijd rekening moeten houden met het karakter dat daarbij hoort.
Kun jij het karakter van je hond omschrijven? Wat voor type is hij? Waar houdt hij van, waar niet van? Ken je zijn behoeften? Wat maakt hem die ene hond? En maakt hem dat een betere hond dan een andere hond? Of een leukere, of een moeilijkere, makkelijkere dan je vorige hond of de hond van je vriendin, buurman, collega?
Nee, het maakt dat hij gewoon een andere hond is, zichzelf is, met zijn eigen eigenaardigheden, dingetjes, fratsen. Een individu, net als jij en ik.
Ook wij hebben allemaal andere dingen nodig om tot ons recht te komen. Dat is zo verschillend per individu. Gister liep ik met mijn gezin langs de kust. Een plek waar we niet vaak komen en nieuwe plekken zijn niet de favoriete plekken voor mijn hond. Daar ken ik haar inmiddels goed genoeg voor. Toch hebben we een heerlijke rustige wandeling gehad, waar ook zij van genoten heeft, omdat ik haar daar nu gelukkig goed in kan begeleiden en steunen waar nodig. Ik houd rekening met de ruimte die zij nodig heeft tot andere honden, en zij weet zich nu te ontspannen binnen onze ruimte, en dat is in haar geval heel dichtbij.
Eerder was ik ook weleens teleurgesteld of ging ik vergelijken. Waarom kon mijn andere hond dit moeiteloos en deze niet? Dat soort dingen kunnen in de relatie met je hond ontzettend in de weg gaan staan. Maar nu was ik apetrots op haar, juist omdat ik weet dat dit haar even moeite kost. En daar waar je hond voelt dat je teleurgesteld bent, voelt je hond het ook als je trots op hem bent. Het deed haar gister enorm goed.
Stop met vergelijken, met dat ideaalplaatje voor ogen hebben, hoge verwachtingen hebben als je aan een hond begint. Ga je hond juist goed leren kennen, sta open voor een nieuwe relatie waarin vertrouwen en het gevoel van veilig zijn, jezelf mogen zijn de uitgangspunten zijn. Daarbinnen kan je hond zich ontwikkelen tot zijn eigen unieke ik, die hij allang was, maar die jij dan ook kunt gaan zien, waarderen en apetrots op kan gaan zijn.
Dit artikel is geschreven door Danielle Mastenbroek- de Vries. Het overnemen van de tekst zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Het delen via social media kanalen wordt wel gewaardeerd, uiteraard dan graag met bronvermelding.
