Onze huishond met jachtinstinct
Dat honden houden van ergens achteraan jagen is niemand waarschijnlijk onbekend. Van oudsher zijn de meesten van onze huishonden immers gefokt om te jagen. Het is simpelweg natuurlijk gedrag wat je hond in meer of mindere mate kan gaan laten zien. Een bewegende prikkel (fietsers, joggers, wild, etc.) kan voor de meeste honden een impuls zijn om daar eens lekker achteraan te rennen. De ene hond blaft misschien, neemt een sprint en druipt na 100 meter af, de andere hond maakt de gedragsketen af en bijt een jogger in zijn kuiten of grijpt dat konijntje of jong reekalfje als een gevangen prooi. Dat zijn nogal twee uitersten toch? Maar toch vallen beiden onder dezelfde keten van prooivanggedrag en vragen ze om bewustwording bij ons.
Zelfbelonend gedrag en gelukshormonen
Als eigenaar zul je misschien het eerste voorbeeld namelijk nog niet zo hinderlijk vinden. Zeker niet wanneer het een jonge pup betreft die achter die fietser aanrent en na misschien 20 meter al afdruipt. Misschien kun je zelfs nog op begrip rekenen van de fietser die een kleine pup niet heel vervelend vindt. Maar verwacht geen begrip meer als je pup ineens met een half jaar heel wat sneller lijkt te zijn geworden en misschien zelfs ook een stuk volhardender. Er schuilt achter dit scenario namelijk al een gevaar voor je opgroeiende pup. Het najagen is zoals gezegd natuurlijk gedrag, dat betekent dat het kunnen uitvoeren van deze natuurlijke behoefte zelfbelonend werkt voor je hond. Bij zelfbelonend gedrag komen er allerlei gelukshormonen vrij, zoals bijvoorbeeld dopamine, die er voor zorgen dat je hond er een heerlijk gevoel van krijgt. Vandaar de term zelfbelonend.
Voorkomen is dus echt beter dan genezen
Met deze wetenschap begrijp je misschien ook waarom het zo verdomd lastig is om honden het najagen af te leren. Er weegt eigenlijk niets op tegen dat gelukzalige gevoel die het met zich meebrengt voor je hond. De kunst is dus om het najagen ten alle tijde zien te voorkomen! En juist al vanaf de puppytijd, zodat je hond niet kan proeven hoe ongelooflijk prettig het kan zijn. Zou je dit niet doen, dan heeft je hond al ervaren hoe het voelt en wordt het steeds leuker, verslavender om het te doen. Vanaf de puppytijd kun je al merken of je hond geïnteresseerd is in bewegende prikkels of niet. Lijn hem dus op tijd aan en laat het niet gewoon gebeuren. Wil je toch tegemoet komen aan de behoefte bij je hond om iets na te jagen dan kan een apporteercursus of jachttraining iets voor jullie zijn. Daar leer je je hond juist onder appel te hebben staan en het jachtinstinct van je hond onder controle te benutten.
Socialiseren en meer
Tijdens de socialisatiefase is gewenning een belangrijk proces van het later voorkomen van najagen. Leer hem dat andere dieren/ joggers/ fietsers weinig tot niets betekenen. Dat ze in het straatbeeld horen, maar dat je er simpelweg niks mee hoeft. Voorkom dat je pup ergens achteraan kan rennen en lijn hem op tijd aan. Beloon hem voor rustig kijken naar een prikkel en vraag zonodig contact, waar je je pup weer voor kan belonen. Een gericht stukje training kan zijn dat je je hond gaat conditioneren in dit soort situaties wanneer je merkt dat hij er wel interesse in toont. Conditioneren wil zeggen: de hond gaat een connectie leggen tussen het zien van een jogger/ fietser of een andere prikkel en een lekkere of leuke beloning van jou. Dus iedere keer bij het zien van de prikkel valt er bij jou iets te halen. Mits je dit vaak genoeg oefent wordt de naderende jogger/ fietser, of wat dan ook, de voorspeller van iets lekkers/ leuks.
Het imago van onze honden
Last but not least: Laten we zorgen dat ons imago als hondeneigenaar en dat van onze honden goed blijft. Je kunt je hond gewoon aangelijnd houden wanneer je in een gebied loopt waar mensen joggen, fietsen. Maar ook in de natuurgebieden wordt er bij ons als hondeneigenaar om verantwoordelijkheid gevraagd. Wanneer je een hond hebt die zijn neus achterna gaat en wild najaagt dan hoor je hem aangelijnd te houden. Zoek anders desgewenst een losloopgebied op, maar zorg ook daar dat je je hond onder controle hebt, daarover valt ook genoeg te schrijven;) Laten we er samen voor zorgen dat we overal welkom blijven met onze geliefde viervoeters. Dat kan door onze verantwoording te pakken en rekening te houden met de natuur en een ieder die er ook graag komt.
Dit artikel is geschreven door Danielle Mastenbroek- de Vries. Het overnemen van de tekst zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Het delen via social media kanalen wordt wel gewaardeerd, uiteraard dan graag met bronvermelding.
